Meditatie, hoe je dat vroeg laatst iemand me?
Van buiten naar binnen keren, dat is niet makkelijk. Zeker niet als je onrustig bent of gespannen. Als je bewust de tijd neemt met jezelf en gaat zitten dan kun je schrikken over wat er zich allemaal in die binnenwereld afspeelt. Gedachten en flarden van denkbeelden flitsen af en aan. In hoog tempo en vaak ongestructureerd. Ook je lichaam voelt iedere keer wisselend. Dan meldt zich een schouders, je buik dan weer je nek. En zelfs het gevoel, de emoties kunnen in een fractie van een seconde omslaan.
Meditatie is dan een uitkomst. En voor ons dagelijkse leven, om geïnspireerd, happy en op je eigen spoor te blijven een must. Meditatie is niet ingewikkeld of moeilijk. Het vraagt gewoon oefening en training. Het is als een ongebruikte set focusspieren, die je gaat activeren om sterk te worden.
Meditatie is niet ingewikkeld of moeilijk.
Het vraagt alleen oefening. Er zijn talloze vormen en scholingswegen. Maar in zijn eenvoudigste vorm bestaat het eigenlijk uit drie stappen.
Stap 1: Ga ergens zitten waar je niet wordt gestoord
Waar het rustig is en waar je geen afleiding hebt. Zelf steek ik vaak een kaarsje aan omdat dat direct een rustige sfeer brengt. En ik kies een rustig moment. S ’avonds aan het einde van de dag. Of s‘ochtends vroeg. In de ochtend is mediteren meestal makkelijker omdat je dan net uit de nacht komt en nog niet overprikkeld bent van alle dagelijkse belevenissen.
Stap 2: Start met bewust en rustig ademen
Adem vooral wat dieper in en uit. Bij de inademing voel je hoe de borst uitzet en de adem de longen instroomt. Bij de uitademing voel je de ribbenkast weer kleiner worden. De inademing kost moeite. De uitademing gaat vanzelf. Het is de in-spanning en de ont-spanning op het ritme van de adem. Dat verschil kun je heel goed voelen.
Stap 3. Vervolgens word je je bewust van alles wat zich aandient in je binnenwereld
Ik maak altijd het onderscheid tussen gedachten, gevoelens/emoties en m’n lichaam. Je zult zien dat die zich alle drie afwisselend aandienen. En dan benoem je wat er is: oh, dat is een gedachte, weer een gedachte. Nu voel ik m’n m’n lijf. En dit is een emotie. Nu weer een gedachte. In hoog tempo wisselt alles zich af. Doe dat steeds weer opnieuw. Benoem wat er is, maar ga niet op in.
Als je met je aandacht de patronen van gedachten, emoties en lichaam blijft volgen - zonder er op in te gaan of mee te gaan - dan merk je dat die wervelstorm steeds rustiger en kalmer wordt. Je merkt dat het tempo waarin de aandacht verspringt kalmer wordt. De wervelwind gaat liggen. En dan kom je - soms vrij plots - voorbij je gedachten, emoties en lichaam. Je zakt als het ware een leveltje dieper.
Dat is ook het moment dat je meer ontspanning in je lichaam, je geest en je gevoel gaat ervaren. De wind gaat liggen. Er komt kalmte, ontspanning, rust…
Zo fijn om te doen! En ik denk ook zo noodzakelijk in deze tijd waarin we leven.
Ingrid Brulez
Mijn reacties